شعر......................................................طنز

شبا که ما بیداریم آقا پلیسه می خوابه / اون خور و پوف می کنه دزد مردمو می چاپه


هر کس که کیسه اش پر زر بود / کلامش متین اگر چه خر بود



خوب بیییییییییییید؟

---

یکی از وکیلان مجلس مکان
روان بود نم نم سوی پارلمان

بسی شاد و خورسند و شنگول بود
همه جیب هایش پر از پول بود

به لب داشت این نغمه با حال شاد
چو مجلس نباشد من مباد

به ناگاه دستی به پشت بخورد
که سر شانه های کتش را فشرد

چو بر گشت از آشنایان خویش
یکی دید خوشحال و واکرده نیش

که او یک زمان همکلاسیش بود
ز هوش و ز درس از همه پیش بود

به او داد آن تازه وارد سلام
سپس گفت با ذوق و شوقی تمام

چه خوشحالم از دیدنت ای رفیق
که باشد مرا با تو کاری دقیق

چو بشناخت او را جناب وکیل
بجنباند به خنده شاخ سبیل

جواب سلامش به گرمی بداد
سپس دست بر روی دوشش نهاد

به او گفت ای همکلاس عزیز
شده خوب آیا امور تو نیز؟

ندادش سپس فرصت پاسخش
سخن گفت از حال و وضع خودش

که من چون به تحصیل خوردم شکست
زدم غید درس و کلاس هر چه هست

شدم آدمی رند و چآ کرم آب
همه درس خود را شدم فوت آب

بدان سان که چندی پس از آن زمان
نماینده ای شدم در پارلمان

حقوقم بود ده میلیون پول نو
که هر ماه سازم به دورم ولو

چنین پول یا مفت هم شد قرار
کز آقاز دوره شود بر قرار

علاوه بر آن سه میلیارد نیز
گرفتم به وام ای رفیق عزیز

که از بهر خود خانه ای شیک و پیک
بسازم به یک نقطه ی دنج و نیک

بود کار این بنده و دیگران
که چون من وکیلند در پارلمان

سکوت و سکوت و سکوت و سکوت
سکوت و سکوت و سکوت و سکوت

سخن گر بگوییم دانی که چیست
به غیر از صحیح است و احسنت نیست

کنون باز گو کن تو از حال خود
ز کار و ز پول و ز اموال خود

سخن های او چون به اینجا رسید
رفیقش ز دل آه سردی کشید

بگفتا که : اول بگویم ترا
که کاری ندارم با شما

بدان اینکه بنده معلم شدم
ولی حال از این کار نادم شدم

پس از پانزده سال درس و کتاب
لیسانسیه گشتم به صد آب و تاب

برفتم به فرهنگ و گشتم دبیر
حقیقت بگویم که گشتم اسیر

پس از سال ها درس و بحث و کلاس
بود ثروت من همین یک لباس

حقوق من بود صد هزار تومن
بود زار بر عکس وضع تو من

مزایا نباشد مرا یک قران
چه دانی تو با آن حقوق کلان؟

عمل می شود گر اضافا تتان
ز آغاز دوره به دلخواهتان

ولی رتبه ها و مزایای ما
به تعویق افتدبسی سال ها

ز بعد هفت هس سال رتبه یکی
کرم کرده و می دهند آی زکی

و آن نیز خاص دبیران بود
نه شامل به آموزگاران بود

شود چربتر تا سبیل شما
همه سوخت گشته طلب های ما

همین بود کار حقیر فقیر
به تو همنشین سفیر و وزیر

که از این همه ظلم و آگه شوی
پی رفع تبعیض شاید روی

ولی چون شدم آگه از کار تو
پشیمانم اکنون ز دیدار تو

بفهمیدم اکنون که عیب از کجاست
همه نامردی ز سوی شماست

چو شد کار من با اکنون تمام
خداحفظی می کنم والسلام




خوب بیییییییید؟